Газизләрем, сезгә мең рәхмәт!

Без тыныч, матур тормышта

Бәхет белән туган балалар.

Бүләк итте безгә хөр ирекне-

Намуслы көрәшеп бабайлар.

Күпме михнәт, күпме хәсрәт белән

Үлем тырнакларын каерып,

Канлы- яшьле елгаларны кичкән

Кырытырга дошман тамырын.

Бирелмәгән бабай, сатылмаган,

Чигенмәгән, алга атлаган.

Туган илен, газиз сөйгән халкын,

Кадерлесен шулай саклаган.

Авыр тормыш йөген , ил арбасын,

Сабыр канатларга җигелеп,

Әбекәйләр тарткан, өмет белән,

Хыял хисләренә бирелеп.

Теләкләре инде чынга ашты:

Тормыш матур, дөнья түгәрәк.

Яшәешне бүләк иткән өчен ,

Газизләрем, сезгә мең рәхмәт!