Ветеран бүген дә иҗтимагый эшләр үзәгендә

Госман Зыятдин улы Бөек Ватан сугышы башланганчы, 1940 елның маенда туган. Узган ел ул 80 яшьлеген билгеләп үтте.

Сугыштан соңгы авыр елларга карамастан, Иске Татар Адәмсуы сигез еллык мәктәбен тәмамлый, аннары хисапчылар курсында белем ала. Армиягә киткәнче туган колхозында баш хисапчы ярдәмчесе булып эшләргә өлгерә.

Армиядә дүрт елга якын хезмәт итә. Туган авылына кайткач, сельпога сатучы булып урнаша. Актив, спорт яратучы егетне башлангыч мәктәпкә физкультура дәресләре укытырга чакыралар. Укытучының педагогикага сәләтен һәм укучыларының казанышларын күреп, өлкән сыйныф укучыларына да фәнне укытуны сорыйлар.

Әмма Госман Зыятдин улы үзен колхоз эшенә багышларга карар кыла. Һәм 1988 елда, Киров исемендәге колхоздан аерылгач, Түбән Татар Майнасында мөстәкыйль “Уңыш” колхозына нигез салына һәм Госман Гафиятуллин терлекчелек фермасы белән мөдирлек итә башлый.

Монда да аның оештыру осталыгы тулысынча ачыла. Сер түгел, терлекчелек теләсә кайсы авыл хуҗалыгы предприятиесенең төп табыш чыганагы. Госман Гафиятуллин да ферманың икътисадый күрсәткечләре белән моны бер генә тапкыр исбатламый. Ә бит ул тормыш юлы башында аның нәкъ менә шул юлны сайлавы очраклы булмый.

Ирле-хатынлы Гафиятуллиннар өч кыз һәм ике ул тәрбияләп үстерәләр. Ни кызганыч, Миңсылу апа да, улы Фәнис тә бүген гүр ияләре инде.

Бүген Госман абый улы Фәндәс һәм килене Фәнүзә тәрбиясендә яши. Улы – агроном, килене – педагог. Аларның күп вакыты эштә узганга, Госман абый оныгын тәрбияләшергә, хуҗалык эшләрендә ярдәм итә.

Ветеран бүген дә актив тормыш алып бара. Җәен һәм көзен һәр көнне су коена, ә кышын салкын су белән коена, велосипедта йөри, чаңгыда шуа. Мәктәптә һәм клубта шашка-шахмат ярышлары оештыра. Күп еллардан бирле ветераннар советын җитәкли. Госман Зыятдин улы җирле мәчеттә мөәзин вазыйфаларын да башкара.

Авылдашлары ветеранга озын гомер, сәламәтлек, хөрмәтле кеше булып, Әлмәндәр карт кебек тормышны яратып яшәвен телиләр.

Рәшит Сабиров