Белем үрләренә – сикәлтәле сукмаклар алып бара

Аның туган көне алдыннан педагогика ветеранының элеккеге укучылары яраткан укытучыларын котлау үтенече белән мөрәҗәгать иттеләр, алар аны онытмыйлар, аның образын йөрәкләрендә саклыйлар.

Нина Григорьевна Аксубай сигезьеллык мәктәбендә (ул чакта база мәктәбе) унсигез яшеннән мөгаллимлек эшчәнлеген 5-7 сыйныфларда математика укытучысы буларак башлый. Минзәлә педагогика училищесын тәмамлаган яшь кыз Аксубай авылына Октябрь районы мәгариф бүлеге юлламасы буенча килә.

Аның хезмәт кенәгәсендә беренче язма 1963 елның 13 августында ясала. Соңрак читтән торып Мәләкәс пединститутын тәмамлый.

Укытучы булу өчен иң мөһиме – балаларны ярату. Һәм, әлбәттә инде, үз фәнеңне. Чөнки, танылган рус шагыйре Николай Некрасов язганча, укытучының төп бурычы – “акыллы, игелекле орлыклар чәчү”.

Мәгариф өлкәсен “агарту кыры” – яшь буынга белем бирү нигезе дип, очраклы гына әйтмиләр. Бу катлаулы фәнне барлык балалар да программада каралган срокларда үзләштерергә сәләтле түгел, әмма барысы да аның кысаларында билгеле бер белем суммасын алырга тиеш. Тик моның өчен укытучы чиксез сабырлыкка ия булырга, укучылар белән индивидуаль рәвештә күп шөгыльләнергә тиеш.

Әгәр укучылар ярты гасыр узганнан соң да укытучыларын онытмыйлар икән, димәк, ул үз миссиясен намус белән үтәгән. Әгәр бу шулай булмаса, Нина Григорьевнадан лаеклы ялга китү вакыты җиткәч, мәктәптә калуын сорамаслар иде. Тагын өч ел ул туган мәктәбендә үз фәнен укыта.

Дәүләт мөгаллимнең хезмәтен лаеклы бәяли. “РФның мәгариф отличнигы” күкрәк билгесе моңа дәлил.

Нина Григорьевнаның өлкән кызы Марина да әнисе сукмагыннан киткән. Ул “физика укытучысы” белгечлеге алып, 32 ел, башта Мәскәү өлкәсендәге бер мәктәптә директор урынбасары, аннары Мәскәүдә эшли. Бүген Марина Геннадьевна шулай ук лаеклы ялда. Элеккеге укучылары әнисен онытмауларын һәм котлауларын белгәч, ул бик шатланды.